Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

(γέννηση)

«Αν η φύση ήταν άνετη, ο άνθρωπος δεν θα είχε εφεύρει την αρχιτεκτονική».

                                                                             Oscar Wilde

 

Η κατοικία, μια πανάρχαια κατασκευή, ορίζεται σαν μια βιολογική ανάγκη του ανθρώπου από τα βάθη των αιώνων. Είναι πρώτα και κύρια η ανάγκη της επιβίωσης που μας οδηγεί να στήσουμε μια στέγη πάνω από τα κεφάλια μας, ένα καταφύγιο. Η πρώτη σκέψη, προσεγγίζοντας την αρχική κατοικία, μας οδηγεί σε μια κατασκευή με σκοπό να προστατευτεί από τα στοιχεία της φύσης. Στηρίχτηκε σε κάποιες συνθετικές αρχές, κάποια τυπικά λειτουργικά αιτήματα και έφτιαξε το πρώτο «προστατευτικό κάλυμμα» απέναντι στη φύση. Αυτή η μικρή κατασκευή, δεν έχει όνομα και όμως, όσο περνάει ο χρόνος φαίνεται πως λειτουργεί, εκπληρώνοντας τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκε και ο πρώτος άνθρωπος συνεχίζει για καιρό να μένει μέσα σ’ αυτή, που μαζί με την υπόλοιπη ζωή του τον βοηθά να επιβιώσει.

Σ’ αυτή την καλύβα, ο άνθρωπος περνάει αρκετές ώρες της ημέρας, κοιμάται, τρώει, ξεκουράζεται, θρησκεύεται, ντύνεται, γεννιέται, ονειρεύεται. Όσο ο καιρός περνάει και ο άνθρωπος μένει εκεί, ο χώρος γίνεται δικός του. Νιώθει οικεία, ζεστά και ο χώρος αρχίζει ναι αποκτά νόημα που μετατρέπεται σε σχήμα, σε μορφή και στο τέλος του δίνεται και το όνομα.

Τα πρώτα ονόματα είναι γένους θηλυκού, ίσως ως σύμβολο της μήτρας, του πρώτου μέρους στο οποίο ο άνθρωπος, πριν ακόμα γίνει άνθρωπος, δημιουργείται, προστατεύεται πριν πεταχτεί στον κόσμο και ξεκινήσει την Οδύσσειά του, σύμφωνα με τον ποιητή μας.

Εστία, το πρώτο όνομα της κατοικίας, ανήκε στη Θεά Εστία. Προστάτιδα του σπιτιού και της οικογένειας, συμβόλιζε την προστασία και τη θαλπωρή του σπιτιού. Θεωρήθηκε η ευεργέτης της κατασκευής και έχαιρε τιμών και θυσιών. Με έδρα της την εστία της φωτιάς, οι άνθρωποι, κρατώντας τη αναμμένη, την σέβονταν και την τιμούσαν.

Οικία, είναι το κτήριο στο οποίο μένει κάποιος. Είναι ο στεγασμένος χώρος που ονομάστηκε και οίκος όταν πια έπρεπε να στεγαστεί και ο Θεός (οίκος του Θεού). Ακόμα και ο Θεός έπρεπε να έχει μια στέγη.

Κατοικία και σπίτι, λέξεις νεότερες που να συμβολίζουν τον διαμορφωμένο χώρο όπου διαμένει ο άνθρωπος.

Διαμέρισμα. Με την εμφάνιση των πολυκατοικιών έχουμε μια νέα λέξη που χαρακτηρίζει την έννοια της κατοικίας. Τα διαμέρισμα είναι το αυτόνομο τμήμα πολυκατοικίας που αποτελείται από επιμέρους δωμάτια. Λέξη ουδέτερου γένους, καθώς πια το σπίτι διαμερίζεται χωρίζεται και μοιράζεται σε μερίδια.