Το σπίτι αυτό είναι απο τα μέσα του προηγούμενου αιώνα και βρίσκεται στο Σαν Φρανσίσκο. Όταν το βρήκαν, η Carolyn και ο σύζυγός της Joseph, ήταν τόσο παραμελημένο που δεν θέλανε να βγούνε απο το αυτοκίνητο να πάνε να το δούνε. Ο Joseph όμως την έπεισε και το πέρασμα μέσα απο μια ιδιωτική αυλή, μπροστά απο το σπίτι, έκανε την Carolyn να το ερωτευθεί!
Το ζευγάρι μετακόμισε τέσσερα χρόνια μετά από την εκτενή διετή αποκατάσταση και ανακαίνισή του. Στόχος τους ήταν να παραμείνουν πιστοί στο
σπίτι - χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά και κρατώντας τις επιλογές των επίπλων
υποτονικές, έτσι ώστε να αναδείξουν την αρχιτεκτονική και την εκπληκτική
θέα του.
Σήμερα, η ιδιωτική αυλή, που αρχικά εξήταρε τη φαντασία της Carolyn έχει
γίνει υπαίθριο καθιστικό και ένα αγαπημένο μέρος για να διασκεδάζουν τους
επισκέπτες.
Όλες οι φωτογραφίες είναι της Carolyn :
Της Carolyn της αρέσει να διαβάζει στο κρεβάτι. Επέλεξε βελούδινη ταπετσαρία στο κεφαλάρι, πράσινου χρώματος, που βοηθά στην χαλάρωση και την ηρεμία, ένα πρακτικό λιτό κομοδίνο για να ακουμπά τα βιβλία της και ένα μικρό χαλί προσφορά απο ένα κατάστημα. Η λάμπα είναι ΙΚΕΑ. Προσέξτε τα ποτήρια που είναι παλιά βάζα απο μαρμελάδα και σκεφτείτε πόσο κλισέ θεωρούμε κάτι τέτοιο.
Τα δάπεδο απλό, απο γυαλισμένο σκυρόδεμα. Η εικόνα που αφήνει είναι καθαρή και απρόσκοπτη. Τίποτα περιττό, τα πάντα χρήσιμα!
Το σαλόνι είναι 26 μέτρα μήκος από 19 μέτρα πλάτος, ενώ δεξιά και αριστερά του χώρου βρίσκονται τζαμαρίες (απο το δάπεδο μέχρι την οροφή) που φωτίζουν τον χώρο και βοηθούν στον αερισμό του. Λατρέψαμε την αποκατάσταση της ξύλινης οροφής, που δημιουργεί έναν ζεστό και φιλόξενο χώρο. Το γραφείο απο ξύλο καρυδιάς το αγόρασε απο ένα κοντινό κατάστημα με μόλις 50 δολάρια. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν αγάπη και λίγη χειρωνακτική εργασία. Οι τοίχοι είναι λευκοί.
Η αρχική κουζίνα ήταν σκοτεινή και κλειστοφοβική, αλλά αφαιρώντας δύο εσωτερικούς τοίχους και δύο πόρτες έγινε μεγαλύτερη και φωτεινότερη χωρίς να αλλάξει το αρχικό της σχέδιο. Και στους δύο αρέσει να μαγειρεύουν έτσι θέλησαν μια κουζίνα που θα μπορούσε να σταθεί σε καθημερινή χρήση και να δείχνει καλά για πολλά χρόνια στο μέλλον. Οι πάγκοι διαμορφώθηκαν απο μαύρο γρανίτη.
Η τραπεζαρία έχει θέα την πίσω αυλή. Η Carolyn λέει πως απο τους 4 φίκους που έχουνε "lyratas Ficus" αυτός είναι ο πιο ευτυχισμένος γιατί φωτίζεται απο τον πρωινό ήλιο και μεγαλώνει γρήγορα. Το τραπέζι και τον πάγκο τα αγόρασε απο μια έκθεση για δάπεδα που τα χρησιμοποιούσαν ως διακόσμηση. Είχε τα μάτια της πάνω τους για πολύ καιρό, αλλά είχε μάθει να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για τις αγορές της. Έσπασε, όπως μας λέει τον κανόνα όταν παρουσίασε το πανέμορφο φωτιστικό Random Light. Το χρώμα του τοίχου που επέλεξε γι' αυτόν τον χώρο είναι ένα απαλό γκρι.
Η είσοδος του σπιτιού φαίνεται απο το καθιστικό. Ο αρχικός αρχιτέκτονας επέκτεινε τον εξωτερικό τοίχο (χρώματος σκούρο καφέ) μέσα στο σπίτι και χρησιμοποίησε επίσης για το εσωτερικό δάπεδο απο μωσαϊκό (στο σημείο της εισόδου) το ίδιο με το εξωτερικό. Δυστυχώς, όταν αγόρασαν το σπίτι, το δάπεδο ήταν σε τέτοια κατάσταση που ήταν αδύνατον να περπατήσει κανείς με γυμνά πόδια, έτσι γυαλίστηκε ώστε να δείχνει όμορφο, αλλά επίσης να είναι εύκολο να καθαριστεί και να είναι καλό και για τα πόδια. Τα παπούτσια είναι κρυμμένα στον πράσινο κύβο αποθήκευσης.
Στην αυλή αρχικά, υπήρχαν δύο μεγάλες ορθογώνιες αυλές από μπετό, το οποίο ήταν τρομερά ραγισμένο, έτσι διέσωσε τη σπασμένη πλάκα, κόβοντάς την σε μκρότερα ορθογώνια και τετράγωνα κομμάτια.
